zaterdag 2 juli 2011

So long, farewell, auf wiedersehen, good bye

Sommige mensen hebben het in zich om zich volledig aan een sport of een hobby toe te wijden. Ze storten zich op hun project en houden dit vaak jarenlang vol. Ik heb respect voor mensen die iedere week weer gaan hardlopen door weer en wind. Of die iedere avond een stukje aan een enorm borduurwerk werken, net zolang tot het helemaal voldaan is.
Het moge mischien al duidelijk worden, tot die categorie personen reken ik mijzelf niet.
Ik blink uit in het uitproberen van sporten en hobby's. Het begon al vroeg, op de lagere school zat ik op gymles en een tijdje op paardrijden (tot het bijbehorende uitmesten van de stallen me verveelde). Op de middelbare school heb ik een tijdje gebadmintont, ging ik met een vriendinnetje in de zomer in een lampenmagazijn werken, heb ik enkele malen deel uitgemaakt van de schoonmaakploeg van het ziekenhuis, en had ik een krantenwijkje. Hier was mijn moeder denk ik ook erg blij mee, zij moest me nl helpen met het invouwen van de folders, en inladen van de tassen! Toen ik na drie keer bezorgen weer thuiskwam met inktzwarte armen en een stapel kranten die in een plas waren beland toen mijn fiets omviel was voor mij de maat vol. Hoog tijd voor een nieuw project! Ik zal jullie verdere details besparen maar de volgende waslijst kan ik jullie niet onthouden om een duidelijk beeld te krijgen: fimokleien, baantje in de vleesfabriek, skeeleren, basketballen, fitness, baantjes zwemmen, nog een keer fitness, spinnen (nooit meer!), oppasbaantje etc.

Toen het taarten maken op mijn pad kwam duurde het niet lang voor ik verslaafd was, het bakken van allerhande gebak, taart en koekjes had altijd al mijn interesse, maar nu liet het me helemaal niet meer los. Dag en nacht kon ik bezig zijn met het maken, denken en verzamelen van alles op bakgebied. Een nieuwe roeping, maar dan wel eentje die voor mijn doen erg lang aanhield! Ook schrijven heb ik altijd leuk gevonden, dus het combineren schrijven en taart was helemaal leuk. Het Tielse Taarten Blog was geboren!

Sinds een krap jaartje staat het 'taarten' een beetje op de tweede plaats. Mijn lieve, kleine Sam heeft nu voorrang. En ik merk dat het bloggen me minder goed af gaat als toen ik net begon. Ik moet moeite doen en tijd vinden om er een blog uit te persen, en dat voelt niet goed. Dus net zo rigoreus als ik met al die andere hobby's, sporten en interesses gestopt ben ga ik dat ook met dit blog doen!
Tenminste voor een tijdje. Ik ga een blog-vakantie opnemen! En of ik nog terugkeer weet ik niet. Voorlopig laat ik de blog wel in de lucht, maar het zal inmiddels wel duidelijk zijn dat er niets nieuws zal verschijnen.

Dan rest mij nog het bedanken van jullie allemaal! De lezers, de personen die het de moeite waard vonden om mijn schrijfsels, gedachten, blunders en taartavonturen te lezen. Om de foto's te bekijken en lieve en leuke reacties te geven. Wie weet tot na de vakantie...

Groetjes Linda

Ps. Het maken van taarten kan ik natuurlijk niet laten! Zover mijn agenda het toelaat blijf ik bestellingen aannemen van vrienden, bekenden en iets minder bekenden die me op de een of andere manier steeds weer weten te vinden. En zolang de reacties van de ontvangers positief blijven weet ik dat ik het taarten nog 'in me heb' ;)

4 opmerkingen:

  1. Jammer!! Maar het tijdsprobleem herken ik helemaal (en het switchen van hobby's ook trouwens, maar ik ben nu ook al een tijdje bij de taarten blijven hangen ;)
    Ik hoop dat we je, na een rustperiode, gewoon weer hier terug zien!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En dat hoop ik ook !!!!
    Want we genoten steeds van je leuke verhalen.
    Maar eerst maar eens lekker vakantie houden.
    En met de taarten gewoon doorgaan.
    Ik zal maar vast een bestelling plaatsen !!!
    Volgend jaar maart !!!! Gaat dat lukken ???
    Doei doei
    En een hele dikke knuffel voor kleine Sam.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Aaaaaaarrrghhhh!!! Neeeeeeeejjjjjjj!!!! Wat jammer... :(

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou jammer dan, heel jammer!

    Ik vind het altijd wel gezellig op jou blog...
    en zeker als die grappige Sam weer eens voorbij kwam!!!

    Maar je super creatieve taarten kan ik ook elders bekijken.
    En Sam.......groter zien groeien zal ook wel lukken;-)met zijn lieve oma en opa in onze vriendenkring!

    Hartelijke groeten en liefs,
    Ger

    BeantwoordenVerwijderen